به نقل از «طرفداری»

علیرضا اسدی: فقط می خواهیم یک لیگ برگزار کنیم؛ نه دنبال کیفیت هستیم، نه تولید محصول

تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۰۶۳۷۹

علیرضا اسدی از مدیران فوتبال ایران انتقاد کرده است

علیرضا اسدی درمورد سقف بودجه 300 میلیارد تومانی برای باشگاه‌ ها صحبت کرده است.

به گزارش طرفداری، علیرضا اسدی به فارس گفت:

اگر بخواهم وارد بخش صنعت فوتبال و ورزش شوم، باید بگویم ورزش ما یک حباب کاذب در بخش اقتصادی‌اش دارد نه به این معنی که افراد فعال در این حوزه ارزش ندارند یا عمرشان کم قیمت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تمام افرادی که در این حوزه فعالیت دارند، هم ارزشمند هستند و هم کار بزرگی را انجام می‌دهند اما واقعیت این است این ساختار، خروجی و محصولاتی که ما داریم، با این اعداد و ارقام موجود همخوانی ندارد و باید صنعت فوتبال خود را مرسوم کنیم. اگر می‌خواهید حباب را بردارید، باید حتما یک جراحی انجام بدهید.

وی افزود:

اگر جراحی نکنید و تورم به همین شکل ادامه پیدا کند، مدیریت باشگاه‌ها امکان‌پذیر نیست. برای سرپا بودن یک باشگاه همیشه باید قاعده تراز مالی مثبت را حفظ کنید. در صنعت فوتبال ما حق پخش تلویزیونی، بلیت‌فروشی، کپی رایت و... درآمد خیلی خاصی برای باشگاه‌ها ایجاد نمی‌کند. پس باید یا درآمدهای خود را زیاد کرده یا هزینه‌هایمان را کم کنیم. درآمد باشگاه‌های ما ثابت است و واقعی نیست زیرا به بسیاری از فاکتورهای کسب درآمد دسترسی نداریم. به همین دلیل باید هزینه‌ها را کم کنیم. یکی از مهم‌ترین مسائلی که سبب افزایش هزینه باشگاه‌ها خواهد شد، پرداخت مبلغ قرارداد بازیکنان است. معمولا هزینه سفر و اقامت تیم با یک عدد ثابت ضربدر در 25 درصد سالیانه به دست می‌آید اما متاسفانه در بحث خرید و به کارگیری نیروهای انسانی به نسبت سایر مشاغل در کشورمان، مبالغی که به نیروی انسانی در فوتبال پرداخت می‌شود، واقعا بالا و گران است. 

دبیرکل اسبق فدراسیون فوتبال خاطرنشان کرد: 

حتی اگر گران هم نباشد، مدیران نمی‌توانند کار کنند. مدیران هر باشگاهی بدون داشتن درآمد مشخص باید 300-200 میلیارد فقط برای پرداخت قراردادها هزینه کنند. یکی از راه‌های اساسی برای ارزان کردن فوتبال این است که فدراسیون باید سیاست‌گزاری درستی داشته باشد اما نباید سقف تعیین کند بلکه مدیرانی که می‌خواهند بازیکن به باشگاه بیاورند، تعهد بدهند که اگر باشگاه هزینه خورد، باید این هزینه را از جیب خودشان بدهند که البته مدیر هم هیچ وقت چنین کاری نمی‌کند. معمولا در ساختار دولتی، مدیر خیلی راحت هزینه می‌کند اما پاسخگو نیست. بسیاری از باشگاه‌های ما به دلیل داشتن تراز منفی مالی  و بدهی مالیاتی نمی‌توانند مجوز حرفه‌ای بگیرند. اگر این بحث عنوان شود، AFC و فیفا ما را رصد کرده و می‌گویند در رسانه‌های خودتان چنین مطالبی مطرح می‌شود اما اگر مطرح هم نشود، بازهم این ایرادها رفع نخواهد شد.

اسدی تصریح کرد:

سقف و کف گذاشتن یا کار دستوری کردن در صنعت، اصلا جواب نمی‌دهد زیرا سبب افزایش تورم و نرخ ارز خواهد شد. در فوتبال هم همین است زیرا ما تولید محصول نداریم و نمی‌توانیم ما به ازای آن، ارز وارد کشور کنیم تا قدرت پول ملی برود. همه باشگاه‌ها باید به این نقطه برسند که نیازی نیست برای آن‌ها سقف گذاشته شود اما مدیر باشگاه باید تراز خود را واقعی نشان بدهد و ثابت کند این موضوع مثبت است. من هم اگر شاید مدیر باشگاه بودم، می‌گفتم برای رسیدن به قهرمانی 350 میلیارد بازیکن می‌خرم. 4 بازیکن 50 میلیاردی ‌می‌خرم اما اگر نتوانم به این هدف برسم، تیم من وا می‌دهد. برای درست کردن این بحث باید به سمت تولید بازیکن که محصول اصلی فوتبال است، برویم. باید آکادمی‌ها را واقعی درست کرده و آموزش و پرورش باید پای کار بیاید. فوتبال در مدرسه از لیگ برتر مهم‌تر است. باید جدی به آن نگاه کنیم.

وی خاطرنشان کرد:

فدراسیون به جای تعیین سقف قرارداد، برای آکادمی‌ها بودجه مشخصی تعیین کند. هیچ دلیلی ندارد آکادمی‌های فوتبال از مردم پول بگیرند. در گذشته اصلا چنین چیزی نمی‌دیدیم و بهترین استعدادها افرادی هستند که پول ندارند. اگر سالم‌سازی کرده و از مردم در آکادمی‌ پول نگیریم، پارتی بازی نکنیم و استعداهای خوبی به لیگ برتر بیاوریم، نمود این موضوع خودش را در تیم‌های ملی نشان می‌دهد. جای تعیین سقف به همه مدیران بگوییم برای رسیدن به تراز مثبت، 2 تا 10 سال زمان دارید. خود ما باید باشگاه‌ها را به اداره مالیات معرفی کرده و برای‌شان ممیزی در نظر بگیریم. بگوییم این باشگاه به دلیل تراز منفی اجازه کار در فوتبال ندارد. تیمی که ترازش منفی است، اصلا نباید بازیکن بخرد. الان تیم ایرانی برای حضور در لیگ قهرمانان، می‌تواند 5 بازیکن مثل ایرانی بیاورد؟ نمی‌توانیم یک بازیکن در این سطح بخریم اما نباید گریه کنیم بلکه به جایش باید صنعت فوتبال را از طریق تولید درست کنیم. اگر عرضه فوتبالیست‌های ما درست شود، رقابت کم و قیمت‌ها پایین می‌آید ولی این کار را نمی‌کنیم.

دبیرکل اسبق فدراسیون درمورد اینکه آیا برای رعایت سقف بودجه 300 میلیاردی می‌توان ضمانت اجرا در نظر گرفت، توضیح داد:

مگر در حوزه اقتصادی این همه دستور دادند، انجام شد؟ فوتبال یک صنعت است و قاعده یک بازار بحث عرضه و تقاضا است. عرضه ما در فوتبال فوتبالیست‌ها هستند. وقتی فوتبالیست خوبی عرضه نمی‌شود، استفاده از بازیکنان در لیگ برتر دور یک عده بازیکن خاص می‌چرخد. یکی از شاخص‌های بد فوتبال ایران، ستاره بودن بازیکنان با سن بسیار بالا است. در دوره بازی کردن خود من نفرات 18 یا 19 ساله زیادی در تیم‌های بزرگ کشور، ثابت بازی می‌کردند اما اکنون میانگین سنی لیگ خیلی بالا است. دلیلش هم بی‌توجهی به تیم‌های پایه است. 30 درصد از بودجه باشگاه باید برای آکادمی باشد و باید آن‌ها را فعال کرد. اگر این کار را انجام بدهیم، نیازی به تعیین سقف نیست زیرا باشگاه از تولید خودش استفاده می‌کند مگر اینکه بخواهیم به همین شیوه حوزه دلالی را ادامه بدهیم.

اسدی درخصوص ممنوع شدن بحث قرضی بازیکنان لژیونر در باشگاه‌های لیگ برتری در شرایطی که برخی از این بازیکنان با قیمت پایینی به باشگاه خارجی می‌روند و پس از یک سال با قیمت بالایی قرضی به فوتبال کشور بازمی‌گردند، گفت:

دلیل این موضوع نبود نظارت است. مگر مدیر یا سازمانی که در بخش خصوصی یا دولتی چنین مدیری را گذاشته ارزیابی می‌شود؟ وقتی در جامعه‌ای هستیم که ارزش پول ملی‌مان تا این اندازه پایین است، نیازی نیست بازیکن خارجی بیاوریم یا لژیونرها را به ایران بازگردانیم. این کار چه سودی دارد و چه چیزی را می‌خواهد درست کند؟ فاجعه است که تیم‌ها بازیکن خارجی بیاورند و او فقط روی نیمکت بنشیند. مربی خارجی می‌آوریم که دانش فنی خود را زیاد کنیم؟ آیا مربیانی که به ایران می‌آیند، می‌توانند این کار را انجام بدهند یا خودشان دانش خیلی بالایی دارند؟ دست‌هایی است که در فوتبال سبب بیماری بیشتر می‌شوند. یکی از محصولات اصلی لیگ برتر این است که بازیکنان خود را در کشورهای خارجی عرضه کنیم.

وی ادامه داد:

الان چند بازیکن در لیگ‌های اروپایی داریم؟ این موضوع می‌تواند یکی از شاخص‌های فوتبال ما باشد. اگر 17 بازیکن داشتیم که در لیگ‌های سطح بالای اروپا ثابت بازی ‌می‌کنند، می‌توانیم امیدوار باشیم که در آینده موفقیت‌های بزرگی در سطح آسیا و جهان کسب کنیم. ما نه دنبال کیفیت محصول خود هستیم نه دنبال تولید محصول. اصلا کاری به این کارها نداریم. نهایت داستان را بگویم و خلاص. هیچ استراتژی‌ای در فوتبال نداریم. فقط می‌خواهیم یک لیگ برگزار کنیم و همه تماشاگرانی که عاشق فوتبال هستند، لذت ببرند. در شرایطی که فوتبال در ابعاد مختلف اثر دارد. مسئولان ما نباید درمورد استراتژی‌های خود در ابعاد مختلف توضیح بدهند؟ فکر نمی‌کنم افرادی که می‌شناسم به این وادی‌ها فکر کنند زیرا تفکرشان در سطح محلات است.

اخبار داغ

صدور قرار دستور موقت برای کمک داور جنجالی مهدی قائدی با هواداران استقلال خداحافظی کرد! هو شدن دوباره لیونل مسی در آخرین بازی خود برای پاری سن ژرمن کری خوانی پائولو دیبالا با فاینورد و بایرلورکوزن: حتی نتوانستند یک گل مردود بزنند لبخند رهایی! خوشحالی لیونل مسی پس از پایان آخرین بازی برای پاری سن ژرمن / عکس

منبع: طرفداری

کلیدواژه: صنعت فوتبال علیرضا اسدی باشگاه ها لیگ برتر تیم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۰۶۳۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دخیا همراه با ولا و ماتا به دنبال یک تجربه جدید

به گزارش "ورزش سه"، از تابستان ۲۰۲۳ تا اکنون که فصل فوتبال اروپا به پایان خودش نزدیک شده است، روزهای زیادی گذشته و در این مسیر بازیکنان زیادی بودند که به دلیل مسائل قراردادی از تیم‌هایشان جدا شدند و در شرایط کنونی بازیکن آزاد هستند.

داوید دخیا:
سخت طلبی داوید دخیا در مسئله انتخاب باشگاه وضعیت این بازیکن را دگرگون کرده و او یک فصل علی‌رغم پیشنهاداتی که از النصر و نیوکاسل دریافت کرد، ترجیح داد خانه نشین باشد. سنگربان اسپانیایی سابق منچستریونایتد می‌توانست در یورو ۲۰۲۴ همراه با لاروخا باشد اما در چنین شرایطی باید این تورنمنت را هم از تلویزیون خانه‌اش تماشا کند.

خوان ماتا:
دیگر همبازی و هموطن داوید دخیا، در آغاز فصل از گالاتاسرای جدا شد و با قراردادی کوتاه مدت به ویسل کوبه ژاپن پیوست، اما این قرارداد تنها سه ماه اعتبار داشت و او هم از آغاز فصل خانه نشین شده. ماتا که در اوقات فراغتش به سراغ هنر و نقاشی می‌رود، این روزها درگیر مراسم نقاشی خودش است و قرار است به زودی یک گالری در منچستر افتتاح کند.

شکودران موستفی:
قهرمان جام جهانی 2014 که 5 فصل در آرسنال حضور داشت و 2 جام حذفی را هم با این تیم بدست آورد، اکنون بدون تیم است.
موستفی در زمستان 2021 به صورت آزاد از توپچی‌ها جدا شد و به شالکه رفت تا با آنها به بوندسلیگا 2 سقوط کند. سپس با لوانته هم این اتفاق را در اسپانیا تجربه کرد و حالا از تابستان 2023 دیگر باشگاهی او را نمی‌خواهد.

خسه رودریگز:
دو چمپیونزلیگ، یک لالیگا و یک جام باشگاه‌های جهان؛ اینها فقط گوشه‌ای از افتخارات خسه رودریگز هستند.
بازیکنی که در سنین جوانی به عنوان پدیده‌ی جدید رئالی‌ها مطرح شده بود، با تصمیمات اشتباه مسیر فوتبالی‌اش را بسیار کوتاه‌تر و کم فروغ‌تر از آنچه که باید کرد.
خسه پس از اینکه در سال 2020 از جمع پاریسی‌ها جدا شد، قراردادهای یک ساله با تیم‌های دیگر امضا کرد و با پایان یافتن کارش در کوریتیبای برزیل، در 31 سالگی فصل را بدون باشگاه تمام خواهد کرد.

آلکسی ویدال:
او هم جام‌های زیادی با بارسایی‌ها کسب کرده بود و رویاهای بزرگی در سر خود می‌پروراند.
ویدال که فرصت زیادی برای نمایش توانایی‌هایش در بارسلونا نداشت، به سویا بازگشت تا شاید احیا شود؛ این‌گونه نشد و انتقال‌های قرضی هم جواب ندادند تا نهایتا او به اسپانیول برود.
سقوط با اسپانیول در سال گذشته آخرین چیزی بود که او نیاز داشت. بعد از آن تا کنون ما او را در پیراهن تیم دیگری ندیده‌ایم.

ممدو ساخو:
کاپیتان سال‌های نه چندان دور پاری سن ژرمن و مدافع میانی لیورپول، این روزها خانه نشین شده است.
ساخو که فصول زیادی را در پریمیر لیگ گذراند، در سال 2021 به قصد بازگشت به کشورش و پوشیدن پیراهن مون پلیه، از کریستال پالاس جدا شد.
اما این هم قسمت جدیدی از سریال اشتباهات او بود؛ ساخو در سومین فصلش به یک نیمکت نشین مطلق تبدیل شد و در نوامبر 2023 به کارش در مون پلیه پایان داد.

اندی دلورت:
دلورت تیم‌های مختلفی را در لیگ یک فرانسه تجربه کرده بود و گل‌های زیادی برای‌شان به ثمر می‌رساند.
این مهاجم فرانسوی پس از اتمام ماجراجویی‌اش در اروپا، با مبلغی نسبتا ارزان به ام‌صلال قطر پیوست.
یک و نیم فصل بازی در آب‌های خلیج فارس برای او به‌نظر کافی می‌آمد تا راهش را از این تیم قطری جدا کند و منتظر تماس‌های سایرین بماند.

انور ال‌قاضی:
وینگر هلندی که ما او را با پیراهن استون ویلا می‌شناسیم، در 28 سالگی تیمی برای بازی کردن ندارد.
ال‌قاضی پس از یک دوره قرضیِ نه چندان موفق در اورتون، عزم سفر به وطنش را کرد و به پی اس وی آیندهوون پیوست؛ فصل اول خوب بود اما سال دوم راه او را از این باشگاه جدا کرد.
او در پنجره تابستانی 2023 به ماینز رفت، اما کمتر از دو ماه آنجا دوام آورد و با فسخ قراردادش با این تیم آلمانی، یک سال را به صورت آزاد سپری کرد.

سیمونه زازا:
هواداران فوتبال ایتالیا که در تلاش برای فراموشی پنالتی باجو در جام جهانی ۱۹۹۴ بودند، در یورو ۲۰۱۶ و مقابل تیم ملی آلمان، زازا را در قامت باجو ندیدند اما این بازیکن هدف‌گذاری مشابه با بهترین بازیکن ایتالیایی تمام تاریخ داشت و باعث آشفتگی کونته شد. زازا هم اکنون خانه نشین شده و در شرایط کنونی باید به دنبال تیم جدید باشد.

کارلوس ولا:
ستاره مکزیکی لس آنجلس اف سی احتمالا به روزهای جوانی‌اش و بازی کردنش با پیراهن آرسنال فکر کند. مردی که گزینه نقل و انتقالاتی بارسلونا بود و حتی در زمستان، نامش در میان گزینه‌های پرسپولیس شنیده می‌شد، حالا بدون تیم مانده و در ۳۵ سالگی می‌خواهد همچنان به فوتبالش ادامه دهد.